گزارش نشست «مسئله‌پژوهی نظام استخدامی در ایران و بررسی تطبیقی با سایر کشورها و ارائه راهکار»
نشست «مسئله‌پژوهی نظام استخدامی در ایران و بررسی تطبیقی با سایر کشورها و ارائه راهکار» به همت اندیشکده رهیافت و با همکاری پژوهشکده کوثر دانشگاه جامع امام حسین (ع) و پژوهشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی (ره) اول بهمن ماه سال جاری به صورت مجازی برگزار شد.
به گزارش اندیشکده رهیافت، در ابتدای این نشست دکتر سیده مهسا حسینی ضمن بیان مفاهیم کلیدی مسئلۀ مورد پژوهش خود و توضیح اصطلاحاتی همچون کارگر، کارفرما، کارگاه، بازنشستگی و … به پیشینه‌ای از وضعیت نظام استخدامی در ایران اشاره کرده و توضیح مختصری نسبت به فرایند استخدام که در قانون آمده و شامل مصاحبه، تحقیق و استعلام می‌شود، ارائه نمود.
خانم دکتر حسینی ضمن اشاره به روش تحقیق خود که روش ژرف‌کاوی نامیده می‌شود، الگوی مطلوب خود در این روش را مواردی همچون توسعه نیروی انسانی، شکوفایی استعداد، حاکمیت افراد صالح و کاردان در امور استخدامی و… دانست.
این پژوهشگر در توصیف اولیۀ خود به واکاوی مشکلات و چالش‌های وضعیت موجود در نظام استخدامی پرداخت که مواردی همچون وجود بی‌عدالتی استخدامی به علت تنوع و بی ثباتی قوانین و مقررات استخدامی، عدم امنیت خاطر و آسودگی نسب به آینده، نگرانی در رابطه با تمدید قرارداد، ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی و… را دربرمی‌گرفت.
در قسمت توصیف عمیق این پژوهش نیز، خانم دکتر حسینی به بررسی علل این مشکلات و چالش‌ها پرداخت و عواملی هچون تضاد قوانین استخدامی، عملیاتی نبودن قوانین و مقررات در شرایط موجود، قراردادهای موقت کاری و دور زدن قوانین توسط کارفرمایان، افزایش انتظارات ناشی از ثبات و امنیت شغلی، عدم فرهنگ کاری مناسب، جذب افراد غیر بومی، بحران بیکاری و تأمین آیندۀ شاغلان، عدم پیوند مراکز آموزشی با مراکز صنعتی، تبعیض بین صندوق‌های بازنشستگی و…. را از مهم‌ترین دلایل بروز مشکلات مذکور دانست و در این موضوعات مقایسه‌هایی نیز میان ایران و چند کشور دیگر در حیطۀ قانون وعملکرد صورت گرفت.
ارائه‌دهنده در بحث تجویز نیز پیشنهادات و راهکارهایی همچون وجود یک قانون استخدامی واحد، ساماندهی استثنای قانون مدیریت خدمات کشور، پیوند دانشگاه با صنعت، ساماندهی صندوق‌های بازنشستگی و… را پیشنهاد کرد.
اساتید داور نیز پس از ارائۀ مباحث ضمن نقد مسائل مطرح شده، راهکارهایی را نیز برای پیشرفت پژوهش حاضر ارائه کردند.
آقای دکتر هادی خانمحمدی ضمن بیان اینکه پژوهش حاضر باید مسئلۀ محوری و اساسی داشته باشد، به خلأهای موجود در روش‌شناسی این پژوهش در ضمن توصیف اولیه و توصیف عمیق اشاره کرد و تأکید کرد که بحث امور استخدامی می‌تواند در دو سطح کارشناسان و مدیران مطرح شود که هرکدام اقتضائات خاص خود را دارند و لازم است در این پژوهش به این امر اشاره شود.
آقای خانمحمدی همچنین اشاره کرد که لازم است در این تحقیق، وجه تمایز نظام استخدامی قبل و بعد از انقلاب مشخص شود و همچنین در پژوهش‌های تطبیقی این موضوع هم باید ملاک انتخاب کشورهای مورد مقایسه با ایران مشخص شود و در نهایت تصریح کرد که بحث اشاره به صندوق‌های بازنشستگی، خود موضوع و پژوهش جداگانه‌ای می‌طلبد که جایگاه خاصی در پژوهش حاضر ندارد.
آقای دکتر سید مجتبی محمودزاده داور دوم نیز ضمن بیان نقدهای خود، پیشنهاد کرد که بهتر است در پژوهش حاضر، راهکارهای عملیاتی‌تری تجویز شود و همچنین از آنجاکه در فرایند جذب نیاز به وجود مدل شایستگی احساس می‌شود، میتوان در تحقیق حاضر پیشنهاد داد که مدل شایستگی بر مبنای مشاغل مختلف طراحی و به‌روز شود که بحث جذب بهبود پیدا کند.
هسته نظام اداری اندیشکده
