گزارش جامع پژوهشی “عدم بهره بردای وزارت امور خارجه و ستاد حقوق بشر قوه قضائیه از ظرفیت سازمان های بین المللی در راستای مقابله با تحریم های مغایر با قواعد حقوق بین الملل”
یکی از مسائل مهمی که ایران پس از انقلاب اسلامی با آن مواجه شده است، چگونگی مقابله موثر و نتیجه بخش تحریم های خلاف حقوق بین المللی است که توسط دولت های مخالف جمهوری اسلامی و به تبع، سازمان های بین المللی علیه این کشور وضع شده اند. سازمان ها و نهادهای بین المللی یکی از مهم ترین کنشگران بین المللی هستند که جمهوری اسلامی اگر نحوه صحیح کنشگری با این سازمان ها برای بهره برداری از ظرفیت های آنها و فرصت های ایجاد شده توسط این سازمان ها را به دست آورد، می تواند با زدودن نقائص و کمبودها در عملکرد بین المللی خود، به مقابله موثر با این تحریم ها بپردازد.
کتاب ها و مقالات زیادی درباره تعاملات ایران با سازمان های بین المللی به رشته تحریر درآمده اند؛ اما آنچه که این مقاله را سایر آثار در این حوزه متمایز می کند، تلاش برای ارائه چارچوب و راهکاری عملیاتی برای ارکان داخلی جمهوری اسلامی در مواجهه کارآمد تر با سازمان های بین المللی برای از بین بردن تحریم ها است.
شیوه دستیابی به این هدف در حکومتی اسلامی مانند جمهوری اسلامی ایران، می بایست بر اساس چارچوب نظری اسلام تعیین شود که در این نوشتار از نظام فکری شهید صدر (ره)، به عنوان یک فقیه و اندیشمند اسلامی معاصر که در عرصه حکومت اسلامی صاحب نظر و اثر است استفاده شده تا با استخراج اصول و قواعدی که به عنوان ضوابط روابط بین المللی حکومت اسلامی از منظر این متفکر مطرح شده است بتوان نحوه تعامل حکومت اسلامی با سازمان های بین المللی برای از میان برداشتن تحریم ها را ترسیم کرد.
در این مقاله سعی شده است پس از مشخص شدن این چارچوب نظری، به توصیف عملکرد نامطلوب و نقاط ضعف جمهوری اسلامی در راستای برداشته شدن تحریم ها پرداخته شود تا با تبیین و ذکر علل رخ دادن آنها در ادامه، راهکارها و نکاتی که می توانند در اصلاح ساختار یا عواملی که موجب بروز نواقصی در کنشگری نهادهای ایرانی مانند ستاد حقوق بشر قوه قضائیه و وزارت امور خارجه می شوند، ارائه گردد.
